Başlığı bu tarih olan bir ses kaydı buldum telefonumda. En son onun için okuyup kaydettiğim bir Cemal Süreya şiirinin altında duruyordu. Merak edip açtım. Sadece nefes alıp veriş sesi vardı. Hatırladım. Yanımda uyurken kaydetmeye karar vermiştim. 1 dakika 8 saniye. Dinledim. Nefes alamıyorum. Hıçkıra hıçkıra ağladım, hiç utanmadan. Kimse yoktu yanımda, bir ben duydum beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumum var