9 Şubat 2021

Başlığı bu tarih olan bir ses kaydı buldum telefonumda. En son onun için okuyup kaydettiğim bir Cemal Süreya şiirinin altında duruyordu. Merak edip açtım. Sadece nefes alıp veriş sesi vardı. Hatırladım. Yanımda uyurken kaydetmeye karar vermiştim. 1 dakika 8 saniye. Dinledim. Nefes alamıyorum. Hıçkıra hıçkıra ağladım, hiç utanmadan. Kimse yoktu yanımda, bir ben duydum beni.

ense

sana öyle sinirliyim ki, öyle de bi özledim ki. ne şiddetimi tahmin edebilirsin, ne de şefkâtimi. tam senin beni sevdiğin ve istediğin gibiyim. senin koynuna girmeye hazırlanırkenki temizlenişim, bana dokunmaya hazır hâle gelişim gibi. sandığın üzerine fotoğrafımı koyacak kadar beni isteyişin gibi.

20 ağustos 2021

hiçbir şey

ben hiçbir şeyi atamadım; ne hastane kartını, ne eskiye özleminin büyüdüğünü söylediğin anlarla bağdaştırdığın fotoğrafını, ne balkondan çekilmiş arkadan göründüğümüz fotoğrafı çizdiğin resmi, ne mektupları, ne romantika'yı, ne bilmukabele defterini, ne diğer defteri, ne hiçbir şeyi. hiçbirine de ne dokunabiliyorum ne de ortaya çıkarabiliyorum. ben böyle biriyim işte. bu ne biliyor musun? sen bana kendini sevdirmemişsin, ben sevmişim seni. bunları hak etmediğini biliyorum. sen bizi mahvettin.

ne söylediysem, ne yazdıysam hepsi sinirle çıktı benim ağzımdan. öfkem, onca yaşanmışlığa rağmen senin daha ayrılığımızın ilk haftasında bile sanki hayatına hiç girmemişim gibi bana yabancılaşmanaydı. sanki hiç sevişmemişiz, hiç aynı sofraya oturmamışız, seninle birlikte hiç çile çekmemişiz, ağlamamışız gibi yabancılaşmanaydı. bir çırpıda. olacak şey değil. hiç yakıştıramıyordum tanıdığım kadına. öfkeli sözlerim, arayışlarım hep bundandı. sana senden bağımsız bir öfkeyle yaklaştığımı düşündün sen ama. benimki, kırgınlığın öfkesiydi. kırılmış, çok kırılmış birinin öfkesi. senden bağımsız olarak kin duysaydım sana, sadece ayrıldığımız için kin duysaydım korkunu o zaman sağlam bir zemine oturtabilirdim. ben sana zarar verebilecek bir kinle dolmadım hiç, hiçbir zaman. yanı başımda otururken bile öyle bir öfkeyle hamle yapmadım sana, elimde olmadan susabildim sadece. yanındayken gözlerimin içine baka baka neler söyledin, nasıl aşağılıkça cümleler kurdun hatırlasana. ben sana ne yapabilirdim ki? öfkemi oturup anlamaya çalışmadın hiç. sadece sana zarar verebileceğimi düşünmek gibi bir gaflete düştün.