yanlış anlaşılma kaygısı ve bu kaygının cehennemi yaşatan hâli yanlış anlaşılmak, en çok da sevdiklerine karşı gerçekleştiğinde kıymetli hâle geliyor. hedefi ıskaladığında hissedilmesi gereken şey ya sapıyor sana geri dönmemek üzere, ya da bir bumerang gibi gelip sana saplanıyor "keşke"lerin kanatıcılığında.
"ben onu kastetmemiştim" cümlesi ne kadar kemirici, ne kadar acıtıcı olursa o kadar şiddetli sarf edildi bende o gün. anlaşılmak için ne kadar yırtınılırsa o kadar ayırdım kendimi kendimden, üstelik kâğıt kesiği gibi kendimi de kestim canımı yakarak. kesikler hâlâ acıyor. yardım et bana, olmadığım biri gibi hayal edip aklında, kurgulama sendeki nüfuzumu.
ben yine aynı benim, anlık olaylar zinciriyle karılmış çimentolarla inşa etme kendindeki beni. yeniden yarattığına inandığım ruhumu, tıkıştırma geri geldiği yere. beni o kadar çaresiz bıraktı ki huysuzluğun; kendim gibi olmayı bırak, kendime bile yabancılaştım o ucu sivri cümlelerinle. ne yapacağımı şaşırdım.
fakat sana hiçbir şeyi uydurmadım, anı kurtarmak için konuşmadım hiç seninle. "sandığın gibi değil"di hiçbir hamlem o gün. köşeye sıkışmış birinin şuursuz çırpınışlarıydı artık sona ersin bu an diye. yine koynuna alıp beni en iyi sen anlamaya başla artık diyeydi saçma sapan davranışlarım. beni sıkıştırdığın köşeden çekip çıkaracak olan da sensin. ben senin için yerleştim bu evrene, yerini beğenmiş bir çiçek gibiyim. yerimi değiştirme, yanıma gel.
28.05.2021, 22:05
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumum var